Bugün Kalamaria’da denize gittim. Denize girdim ve sonra duş almak için duş yerine geçtim. Duş aldıktan sonra tanıdık harfler, kelimeler ve cümleler duydum. Dedim acaba Yunamcam mı çok iyi oldu böyle ne anlıyorum ama sonra baktım iki minik çocuk Türkçe konuşuyor. Ben babalarına yaklastım ve merhaba dedikten sonra Türkiyeden mi gelmek zorunda kaldınız dedim, arkadaş evet ben öğretmendim ve Yunanistan’a gelmek zorunda kaldım dedi.Sonra konuşma konuşmayı açtı ve benim gibi Yunanistan’a gelmek zorunda kalan arkadaş hemşehrim cıktı, yani o da benim gibi Baftalı , bilirsiniz ki kim olursa olsun Bafralı deyince hayat başka türlü akıyor.
Tam yüzüm gülmüş ve hararetle konuşurken oradan Pontoslu bir Rum olduğunu düşündüğüm biri bize dönerek “Yunanistan’ın her yanını doldurdunuz, sizi burada istemiyoruz ” demez mi . Yeminle şok oldum, hadi beni geçtim hemşehrimin böylesi kötü ve ırkçı bir söylemle karşı karşıya kalmasına çok üzüldüm.Çünkü hemen beş dakika öncesinde Yunanlıların ne kadar hoşgörülü olduğundan bahsediyorduk. Ben daha arkadaşa bir şey demeden bazen böyle insanlar da çıkar ama biliyorum ki genel olarak çok insancıl bir halk diyerek beni açıklama yapmak durumunda bırakmadı. Ama bize böyle gereksiz bir çıkışı yapan arkadaşa yaptığının ne kadar yanlış olduğunu anlattım.Bak ben Rumum dedim ve Rum olmama da gerek yok sizde mülteci olarak buraya geldiniz . Kim ülkesini, yerini yurdunu bırakıp da dilini, kültürünü bilmediği yere gelmek ister. Hepimiz buraya istemeyerek geldik.Bizi en iyi sizin anlamanız lazim, gerçekten çok ayıp dedim ve tum bunlara maruz kalmamızın nedeni ise iki kişinin bir arada Türkçe konuşmasıydi ki Batı Pontos Rumları Yunanistan’a gelmek zorunda kaldığı dönemde nerdeyse çoğu Türkçe konuşuyorlardı ve bu yüzden toplumda çok büyük baskı görmüşlerdi. Bizim yaşadığımız örneğin aksine bu yüzden büyük çoğunluğun empati gücü daha yüksektir.
Yunan halkına bu şekilde ırkçılık asla yakışmıyor, kendimden geçtim, bir Rum olarak yanında Türk halkından olan ve bize sığınmak zorunda kalmış bir arkadaşın böyle kötü, ilkel bir ırkçılıkla karşı karşıya kalması beni çok üzdü. Ilk defa böyle bir şeyle karşılaştım ve gerçekten şok oldum. Elbette biliyorum ki böyle ınsanlar Yunan halkının çok küçük bir kısmını oluşturuyor. Neden mi çünkü arkadaş denize bisikletler ile gelmişti ve bana bisikleti göstererek bunu bana bir Yunan arkadaş hediye etti dedi. Ayrıca bize destek de oluyorlar deyince tekrar gülümsemeye başladım, bende Yunanistan çok kötü bir kriz yaşadığı halde halkın içten desteğinin birebir sahidiyim.
Benzer Yazılar
Neyse tekrar denizde buluşma için sözleştikten sonra arkadaş ve çocukları bisikletlere binerek evlerine doğru gittiler, bende yürüye yürüye eve geçtim…
#RefugeesWelcome #Refugees
#Καλώςήλθατε #πρόσφυγες
