YUNANISTAN BAGIMSIZLIK GÜNÜ

Her yıl 25 Mart’ta, dünyanın her yerindeki Yunanlılar, Yunanistan’da ulusal bir bayram olan Yunan Bağımsızlık Günü’nü kutluyorlar.

Yarın Yunanistan Bağımsızlık Günü’nün 203. yıl dönümü. Bu, Yunanlıların, sonunda Yunanistan’ın bağımsızlığına yol açan Osmanlı İmparatorluğu’na karşı verdikleri uzun mücadeleyi hatırladıkları zamandır.

Bugün aslında Yunan Bağımsızlık Savaşı’nın sonunu değil başlangıcını işaret ediyor.

Tourkokratia – Yunanistan’da Osmanlı İdaresi

Yüzlerce yıl boyunca Yunanistan’ın büyük bir kısmı, 1820’lere kadar Osmanlı İmparatorluğu tarafından ele geçirilmişti; ta ki ülkenin büyük bir kısmı sonunda Türk yönetimini yenene kadar.

Yaklaşık 1100 yıl hüküm süren ve daha sonra gerilemeye başlayan Bizans İmparatorluğu da dahil olmak üzere Türklerin Yunanistan’a gelmesine çeşitli faktörler katkıda bulundu. Ancak Osmanlı İmparatorluğu’nun Yunanistan’a yönelik baskısı en sonunda 1453’te Konstantinopolis’i ele geçirmeleriyle başladı.

Bizans İmparatorluğu’nun başkenti alındıktan sonra, Yunanistan’ın büyük kısmının Osmanlı kontrolüne geçmesi an meselesiydi.

Yunanistan’da huzursuzluk

Osmanlı İmparatorluğu yaklaşık dört yüz yıl hüküm sürdü ve bu Yunanlılar için kolay olmadı. Yunanistan’dan kaçıp Batı Avrupa’da yeni hayatlar kuramayanlar acı çekti. Türk hükümdarlığı birçok nedenden dolayı baskıcıydı.

Sorunlardan biri, Yunanistan’ın görkemli geçmişini açıkça göz ardı etmeleriydi. Bir noktada Parthenon’u mühimmat depolamak için kullandılar ve ona gerçekte olduğu gibi güzel, tarihi bir simge yapı gibi davranmadılar.

Bir diğer sorun ise Ortodoks Hıristiyanların inançlarını kamuoyu önünde ifade edememeleriydi. Yunanistan’ın büyük bir kısmının Ortodoks olması Rum halkında tedirginlik yarattı.

Bunlar Türklerle Yunanlılar arasında ortaya çıkan sorunlardan sadece iki örnek. Genel olarak Yunanlıların kendilerini baskı altında hissetmeleri, işgal altındaki Yunanistan’da huzursuzluğa neden oldu.

Türk yönetimi süresince oluşan çeşitli direniş hareketleri vardı. Ancak 25 Mart 1821’e kadar bu hareketlerin Osmanlı İmparatorluğu için gerçek bir tehdit oluşturmadığı görüldü.
Peki sonunda Yunanistan’ın özgürlüğüne yol açacak olan direniş eyleminin farkı neydi? Aslında işin içinde birkaç faktör vardı. Birincisi, Yunan halkı nihayet Türk yönetiminden bıktı, bu yüzden kaynaklarını organize ettiler ve sonunda başarılı olan bir direniş hareketi oluşturdular.

Yunanistan ayrıca diğer ülkelerden, özellikle de Antik Yunan’dan gelen her şeyi benimsemenin moda olduğu İngilizlerden de yardım aldı. Yunanistan’ın etkisi olmadan modern entelektüel, sanatsal ve bilimsel bilginin bugünkü kadar gelişmiş olamayacağını anladılar. Navarin Muharebesi’nde İngiliz, Rus ve Fransız kuvvetleri bir Osmanlı filosunu imha etti. Bu savaş, sonunda bağımsız bir Yunan devleti kuran Erdine Antlaşması’nın 1829’da imzalanmasına yol açan büyük bir zaferdi.

Her ne kadar Yunanistan’da bir belirsizlik dönemi yaşansa da ülke resmi olarak bağımsızdı. Bugün dünyanın her yerindeki şehirlerde geçit törenleri düzenleniyor. Yunanistan, Kıbrıs, Avustralya, Almanya, İngiltere, ABD, Kanada, Güney Afrika, Yeni Zelanda ve ötesinde – Yunanlılar mavi ve beyaz bayraklarını gururla yüksekte tutacaklar!

Kaynak: